Ogólnie rzecz biorąc, nie musisz stosować specjalnych przygotowań przed badaniem ginekologicznym. Ważne jest, aby badanie było bardziej komfortowe i dokładne, na 24 godziny przed wizytą:

• Nie stosować tamponów

• Nie mieć stosunku płciowego

• Zrezygnować z używania kremów i leków dopochwowych

• Unikać środków do higieny intymnej z dodatkowymi substancjami chemicznymi

A na samo badanie zabierz ze sobą dokumenty, wyniki poprzednich badań, listę bieżących leków oraz przygotuj informację o dacie ostatniej miesiączki i przebiegu cykli przez ostatni rok.

Objawy, które mogą wymagać konsultacji z ginekologiem, to:

• Ból w dolnej części brzucha: Może być objawem infekcji lub innych problemów.

• Nieprawidłowe krwawienia: Takie jak krwawienia między miesiączkami lub po stosunku.

• Wydzielina: Nietypowa lub nieprzyjemna wydzielina z pochwy.

• Problemy z cyklem menstruacyjnym: Nierównomierne cykle, nadmierne krwawienie lub brak miesiączki.

• Bóle podczas stosunku: Mogą wskazywać na problemy zdrowotne wymagające uwagi.

Pamiętaj, lepiej działać profilaktycznie, niż leczyć.

W przypadku testu z moczu zalecam wizytę u mnie po 2 tygodniach, a po badaniu HCG - gdy Twój wynik przekroczy 2000 jednostek. Nagrałam już o tym film: https://www.instagram.com/p/C-0TL50IMvt/v.

Regularna profilaktyka ginekologiczna jest kluczowa dla utrzymania zdrowia kobiet, a oto kilka podstawowych badań, które zalecam:

• Cytologia: Badanie mające na celu wykrycie zmian w komórkach szyjki macicy, które mogą prowadzić do raka szyjki macicy. Zaleca się wykonywanie co 3 lata, począwszy od 21. roku życia, do 65. roku życia.

• USG : Badanie to pozwala nam ocenić stan narządów miednicy, takich jak macica i jajniki, oraz wykryć ewentualne nieprawidłowości, takie jak torbiele czy mięśniaki.

• Badania krwi: Obejmują m.in. poziom hormonów, profil lipidowy oraz testy na obecność infekcji. Często wykonuje się również badania w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową.

• Badanie piersi: Samobadanie piersi oraz regularne badania kliniczne, a także mammografia, jeśli jest wskazana.

• Kontrola ciśnienia krwi: Regularne monitorowanie ciśnienia krwi jest istotne, zwłaszcza w przypadku problemów zdrowotnych lub przyjmowania hormonów.

Jeśli masz problemy z płodnością, ważne jest, aby podjąć odpowiednie kroki w celu diagnozy i leczenia. Oto kilka kroków, które warto rozważyć:

• Konsultacja: Umów się na wizytę, aby przeprowadzić szczegółowy wywiad medyczny. Na tej podstawie mogę zlecić odpowiedni plan działania i leczenia.

• Badania diagnostyczne: Mogą obejmować badania hormonalne, USG jajników i macicy, histeroskopię, laparoskopię oraz badania nasienia.

• Leczenie: W zależności od diagnozy, leczenie może obejmować terapię hormonalną, zmiany stylu życia lub w niektórych przypadkach procedury wspomaganego rozrodu, takie jak inseminacja lub IVF (zapłodnienie in vitro).

• Wsparcie emocjonalne: Problemy z płodnością mogą być stresujące. Rozważ skorzystanie z wsparcia psychologicznego lub grup wsparcia dla osób borykających się z problemami z płodnością. To nic złego.

Menopauza to naturalny etap w życiu kobiety, który zazwyczaj występuje między 45. a 55. rokiem życia. Objawy menopauzy mogą się różnić, ale najczęściej obejmują:

• Uderzenia gorąca

• Nocne poty

• Zmiany nastroju

• Suchość pochwy

• Nieregularne miesiączki

Leczenie menopauzy może obejmować:

• Terapia hormonalna (HT): Może pomóc w łagodzeniu objawów menopauzy.

• Leki na receptę: Takie jak leki przeciwdepresyjne lub preparaty na uderzenia gorąca.

• Zmiany stylu życia: Regularne ćwiczenia, zdrowa dieta i techniki relaksacyjne.

• Lokalne preparaty estrogenowe: Takie jak kremy na suchość pochwy.

Podczas pierwszej wizyty zazwyczaj przeprowadzam:

• Wywiad medyczny: Rozmawiam na temat historii zdrowotnej, niepokojących objawów, cyklu menstruacyjnego oraz historii chorób w rodzinie.

• Badanie ogólne: Oceniam ogólny stan zdrowia.

• Badanie ginekologiczne: Obejmuje ono badanie piersi; badanie we wziernikach, podczas którego ocenia się szyjkę macicy i ścianę pochwy oraz badanie wewnętrzne, podczas którego ocenia się macicę i przydatki.

• Cytologia: Szczególnie w przypadku kobiet powyżej 21. roku życia.

• Badania dodatkowe: W zależności od objawów, np. USG.

Wybór odpowiednich preparatów do higieny intymnej jest ważny dla utrzymania zdrowia i komfortu. Ja polecam:

• Preparaty bez zapachów i barwników, aby uniknąć podrażnień.

• pH neutralne: Produkty o pH zbliżonym do naturalnego pH pochwy (około 4,5) są najlepsze. Pomagają one utrzymać równowagę mikroflory.

• Nie stosuj mydeł antybakteryjnych: Mogą one zaburzać naturalną florę bakteryjną pochwy.

• Higiena zewnętrzna: Używaj delikatnych żeli lub płynów przeznaczonych do higieny intymnej. Unikaj stosowania zwykłych mydeł, które mogą być zbyt agresywne.

• Bez nadmiernego czyszczenia: Unikaj nadmiernego czyszczenia lub używania płynów do irygacji pochwy, które mogą zakłócić naturalną równowagę bakteryjną.

Problemy hormonalne mogą obejmować wiele schorzeń, takich jak PCOS, niedoczynność tarczycy czy zaburzenia miesiączkowania. Opcje leczenia mogą obejmować:

• Terapia hormonalna: Stosowanie leków hormonalnych w celu regulacji poziomów hormonów i złagodzenia objawów.

• Leki doustne: Takie jak tabletki antykoncepcyjne w przypadku problemów z cyklem menstruacyjnym czy PCOS.

• Zmiany w diecie i stylu życia: Zdrowa dieta, regularne ćwiczenia i redukcja stresu.

• Leczenie farmakologiczne: Leki na receptę w przypadku niedoczynności tarczycy, nadczynności tarczycy lub innych zaburzeń hormonalnych.

• Konsultacje endokrynologiczne: W przypadku bardziej złożonych zaburzeń hormonalnych warto skonsultować się z endokrynologiem.

Ochrona przed chorobami przenoszonymi drogą płciową (STD) jest kluczowa dla zdrowia seksualnego. Oto kilka najskuteczniejszych metod:

• Stosowanie prezerwatyw: Używanie prezerwatyw podczas stosunku płciowego jest jedną z najskuteczniejszych metod ochrony przed większością STD.

• Regularne badania: Regularne testowanie na obecność STD, zwłaszcza jeśli masz wielu partnerów seksualnych, jest ważne dla wczesnego wykrycia i leczenia infekcji.

• Szczepienia: Istnieją szczepienia, takie jak szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, które mogą pomóc w ochronie przed niektórymi STD.

• Rozmowa z partnerem: Rozmawiaj z partnerem o zdrowiu seksualnym i przeszłych testach na STD przed rozpoczęciem aktywności seksualnej.